Cahiliz, bu ülkenin  en büyük problemi cehalet. 

Ya bunu bilir, halleder kurtulursunuz 

ya da köle olursunuz.

(Prof.Dr.Doğan Kuban)

Öncelikle…

30 Ağustos 1922’de 

emperyalizmi, yerli ve yabancı işbirlikçileriyle 

Anadolu yaylasına gömen

Mustafa Kemâl’in Askerleri’ne,

Milli Mücadele’nin isimli isimsiz

kahramanlarına, 

Kuvvacı Yürekler’e,

Tüm şehitlerimize…

Minnetle, şükranla, saygıyla, rahmetle…

****

Türkiye Büyük Millet Meclisi Reisi Başkumandan Gazi Mustafa Kemâl Paşa, 

bu coğrafyanın en onurlu en kutsal 

savaşı Kurtuluş Savaşı’nın son aşaması 

Büyük Taarruz’un,  9 Eylül’de İzmir’in 

Kurtuluşu’na uzanan zafer sürecinden 

son derece keyiflidir. 

Paşa cephededir. Kurmayları ile kahvesini içmektedir.

Eşyalarının çadırından  Ankara'ya taşınmasına nezaret etmektedir. 

Mustafa Kemal Paşa, bir ara çadırına girer.

Cepheye götürdüğü kitapların çalışma masasının 

üstünde durduğunu görür, nedenini askere sorar. 

"Boş sandık beklenildiği" yanıtını alır.

Sonra dışarı çıkar ve içi mermi dolu 

sandıklardan birini yere boşaltarak askere uzatır. 

Diğer paşalar şaşkınlık içindedir.

Büyük Önder döner, şunu söyler:

"Aman çocuk, kitapları buna koy!

Asıl savaşımız bundan sonra başlıyor!"

Değerli Dostumuz Sunay Akın’dan da 

dinlemiştim ‘’Hayat Deyince’’ programında 

bu anekdotu. 

Eklemişti dostumuz; 

‘’Kitap okudukça, gösterdiği cephede direndikçe, Atatürk

yaşayacaktır!’’ 

****

Mustafa Kemâl Atatürk’ün düzenli 

okuma alışkanlığı; bilinendir.

Hatta okuduğu kitapta metin üzerinde notlar aldığı da.

(Bu notlar halen Anıtkabir Müzesi’nde teşhirdedir)

Gazeteci Ruşen Eşref  Ünaydın, 

Çanakkale‘nin 

Anafartalar Komutanı’nı ziyarete gittiğinde masasında

Balzac’ın Colonel Chabert’inin, Maupassant’ın 

Boule de Suif’inin, Lavedan’ın Cervir’inin durduğunu anlatır.

O’nu kalın bir tarih kitabı okurken

gören Vasıf Çınar’la arasındaki şu konuşma da ilginçtir;

‘’-Paşam! Tarihle uğraşıp kafanı yorma.

19 Mayıs’ta kitap okuyarak mı çıktın Samsun’a?’’

Mustafa Kemâl Paşa gülümseyerek;

‘’- Ben çocukken fakirdim. İki kuruş elime 

geçince bunun bir kuruşunu kitaba verirdim. 

Eğer böyle olmasaydım, bu yaptıklarımın 

hiç birisini yapamazdım.’’

****

‘’En büyük savaş; cahilliğe karşı yapılan savaştır. 

Gerçek kurtuluş ancak cehaletin ortadan kaldırılmasıyla olur. 

Cehalet kaldırılmadıkça toplum yerinde kalıyor demektir.

Yerinde duran bir şey ise geriye gidiyor demektir’’ 

de demiş Atatürk’ün bundan 97 yıl önce 

savaş meydanındaki sözü 

‘’Asıl Kurtuluş Savaşı şimdi başlıyor’’, 

günümüzde ne kadar büyük önem taşıyor değil mi?

Din istismarının tavan yaptığı, 

toplumun 

ikiye bölündüğü, kitapların bomba muamelesi gördüğü,

‘’okuma oranı arttıkça beni afakanlar 

basıyor’’incisini saçan prof’ların olduğu, 

kadınların öldürüldüğü, 

çocuklara tecavüz edildiği, ormanların 

talan edildiği yakıldığı günümüzde!..

Siyasi iradelerin ülkemizin eğitim

ve de genel bilgi düzeyinin yükselmesi için 

sorumluluk alması şart!

Çağdaş uygarlığa bu şekilde ulaşılır.

Cumhuriyet aydınlanmasının da rotası bu değil miydi?