ATTİLÂ İLHÂN OLMAK...
Yıllarca Demokrat İzmir Gazetesi’nde birlikte çalıştığım Attilâ İlhân ile çoğu zaman olduğu gibi o günde 09.15 vapuruyla Karşıyaka’dan İzmir’e yol alıyorduk.
Sabaha karşı asılanların hüznünü yaşadığım için ölüm sessizliğini yaşıyorduk.
Onlar;
Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, Hüseyin İnan’dı!
Ve onlar,
Attilâ İlhân’a göre;
“Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı.”
Denizler'i çok sevmesine rağmen, THKO’nun savaşımının Türkiye koşullarında geçerliliğinin olamayacağına inanan Attila İlhân’ı işte ilk kez o gün ağlarken görüyordum…
***
Daha sonraları Ahmet Kaya’nın bestesiyle dillerden düşmeyen “Mahur Beste”, 6 Mayıs’ta yazılmıştı ve 68 Kuşağı'nın önderlerinden Deniz için yazılan ilk şiirdi!
Attilâ İlhân gözündeki yaşı ile "Mahur Beste''yi okurken kaldı aklımda.
Üstünden yıllar geçse de "Mahur Beste" ne zaman çalınsa, kulağıma ben hep 6 Mayıs 1972'de 09.15 vapurunda Attilâ İlhân'la hüzünler içinde kaldığımız o günü yaşıyorum.
***
“Marş söylemeden ölmek bize yakışmaz” diyordu bir şiirinde.
Şiirleri en anlamlı marşı oldu.
Yaza yaza, yüreklere dokuna dokuna, okuya okuya ayrıldı bu dünyadan.
“An gelir Attilâ İlhân ölür diye” bitse de şiiri, ölüme inat her dizesinde nefes alan şiir işçisi, ışıltısını kaybetmemiş eserleriyle bir cevher, Türk şiirinin mihenk taşlarından biri oldu Attilâ İlhân...
***
Yüreği memleket için çarpan bir derya deniz, fikirlerinin aydınlığında, kalemiyle karanlığa direnen, fikir adamıydı Attilâ İlhân...
***
“bin başlı on bin ayaklı sanki bir devdiler / grev oylamasında hep bir ağızdan grev dediler” diye haykıran emek savaşçısı, "Laiklik, şeriatın siyasi iktidar olmasına, devleti ele geçirmesine, tahakkümüne direnmek anlamına gelir" diyen dirençli bir gazeteciydi Attilâ İlhân...
***
Vatandır, millettir, partizandır, Gazi'nin emrinde kuvvacı bir militan, insanlarına aşık sevda adamıdır Attilâ İlhân.
***
Şairdir, yazardır, gazetecidir.
Şiirdir, aştır, yalnızlıktır.
Unutulmaz izler bırakmış bir kaptandır Attilâ İlhân...
***
"Ne çığlıklar geçer daha dünyadan Attilâ İlhân gibi" diye bitiyordu 'Gibi Redifli Gazel' şiiri...
Şiirleri çığlıklarıydı.
Ve o şiirlerden hep duyuracak yüreğinin çığlıklarını bize...
#10Ekim2005
#Attilaİlhan